Oczyszczanie ścieków nierozerwalnie związane jest z powstawaniem osadów. W zależności od zastosowania układów technologicznych oraz jakości ścieków surowych, z każdego metra sześciennego oczyszczonych ścieków powstaje średnio 20-40 l osadu. Surowe osady są niebezpieczne dla środowiska i konieczne jest ich unieszkodliwienie. Zawierają duże ilości jaj pasożytów i drobnoustrojów chorobotwórczych oraz szybko zagniwają, powodując uciążliwe zapachy. Jednym z procesów filtracji przemysłowej wykorzystywanym dla unieszkodliwienia osadu jest jego odwadnianie:
– naturalne (laguny, poletka)
– mechaniczne (prasy, wirówki)
W trybie odwadniania z osadu usuwana jest woda kapilarna. Osad rozdziela się na suchy placek i w miarę czysty odciek.
Efektywność procesu odwadniania zależy przede wszystkim od właściwości osadu (oporu właściwego filtracji, ściśliwości, suchej masy osadu surowego) oraz rodzaju i dawki polielektrolitu.
Największy efekt odwadniania uzyskuje się wtedy, gdy własności osadu surowego są niezmienne.
Zakres dostawy stacji odwadniania osadów:
– prasa filtracyjna taśmowa
– mieszacz dynamiczny
– stacja przygotowania i dozowania polielektrolitu
– pompa osadu
– pompa płucząca
– kompresor
– szafa sterownicza
Wyposażenie dodatkowe:
– zagęszczacz taśmowy
– ślimakowy przenośnik osadu odwodnionego
– kompletna linia higienizacji osadu.
Przebieg prosesu odwadniania
Osad transportowany jest do stacji za pomocą pompy osadu. W przypadku występowania w osadzie części stałych, pompa zabezpieczona jest rozdrabniaczem. Pompa tłoczy osad do mieszacza, w którym mieszany jest z roztworem polielektrolitu celem zwiększenia zdolności osadu do odwadniania. Trzeba pamiętać, że za mała ale także i za duża dawka polielektrolitu pogarsza efekt odwadniania.
Roztwór polielektrolitu przygotowywany jest w stacji polielektrolitu a następnie podawany jest do mieszacza. Stacje polielektrolitu w zależności od wielkości oczyszczalni i warunków lokalnych mogą być ręczne, półautomatyczne i automatyczne. Po wymieszaniu z polielektrolitem, osad z mieszacza dostaje się na taśmę dolną prasy, gdzie podczas przesuwu taśmy z osadem, następuje jego wstępne grawitacyjne odwadnianie. Następnie osad przesuwa się między taśmą dolną i górną w tzw. strefę klinową, gdzie występuje wstępne ściskanie. Ze strefy klinowej osad dostaje się na perforowany bęben, na którym następuje dalsze odprowadzenie wody. Ostatnia faza procesu to strefa prasowania. Jest to układ rolek o zmniejszających sie średnicach, zapewniający zwiększenie się nacisku taśm na osad. Dodatkowo efekt odwadniania poprawia przesuwanie się taśmy górnej i dolnej względem siebie, co powoduje rozcieranie osadu. Po przejściu przez strefę prasowania taśmy rozchodzą się a sprasowany osad zostaje zgarniany i pakowany do worków lub przenoszony podajnikiem ślimakowym do kontenera, a także może być poddany higienizacji. Po zgarnięciu sprasowanego osadu taśmy w dalszym swym ruchu przechodzą płukanie, aby w następnym cyklu dobrze odprowadzać wodę. Taśma sterowana jest za pomocą siłowników pneumatycznych zasilanych z kompresora. Odcinek z prasy zbiera specjalna wanna umieszczona pod prasą, która ma odpływ do kanalizacji. Stacja odwadniania osadów jest zautomatyzawana i obsługiwana z szafy sterowniczej.
Budowa prasy dwutaśmowej
Prasy wykonane są ze stali kwasoodpornej.
Podstawowe elementy budowy prasy to:
– rynna nadawy – miejsce gdzie następuje odbiór grawitacyjnie oddzielonej wody od osadu,
– rama – konstrukcja nośna
– bęben perforowany – wstępne prasowanie i usuwanie wody z osadu,
– komory spryskiwaczy – tam doprowadzana jest woda, która płynąc przez specjalne rozpylacze, tworzy płaski strumień, prostopadły do ruchu taśmy,
– rolki prasujące – osad wstępnie odwodniony poddany jest prasowaniu,
– rolka napinająca – regulacja siły prasowania,
– taśma filtracyjna górna i dolna – wykonane z poliestru, podstawowe elementy prasy na których zachodzi oddzielenie wody od osadu,
– listwy zgarniające – wykonane z poliamidu, zgarniają sprasowany osad z taśm,
– układ napędowy- w skład układu napędowego wchodzi motoreduktor, dwie rolki napędowe gumowane oraz dwa koła zębate wykonane z poliamidu
– układ regulacyjny – dwa niezależne zespoły utrzymujące prawidłowy ruch taśm w skład każdego zespołu wchodzi siłownik pneumatyczny, zawór regulujący, rolka regulacyjna gumowana oraz układ dźwigni,
– strefa klinowa – tworzą ją dwie taśmy, między którymi osad poddawany jest narastającemu ciśniemu,
– osłony – zabezpieczają dostęp do ruchomych części oraz zapobiegają rozpryskiwaniu wody w otoczeniu urządzenia,
– wyłącznik STOP – awaryjne zatrzymanie prasy przez obsługą.